Narkomania (z jęz. greckiego „narke” – odurzenie, „mania” – szaleństwo) to powszechne określenie uzależnienia od narkotyków (substancji chemicznych, które wpływają na czynności mózgu). Jest to postępującą choroba, która prowadzi do powolnego wyniszczenia organizmu, a w przypadku długotrwałych ciągów i braku podjęcia leczenia do śmierci osoby uzależnionej (uzależnienie od środków odurzających zostało zaklasyfikowane w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 jako jednostka chorobowa).
Charakterystyczną cechą narkomanii jest głód narkotykowy – przymus sięgania po środek odurzający, od którego organizm uzależnił się psychicznie lub fizycznie. Narkomani z czasem muszą przyjmować coraz większą ilość substancji psychoaktywnych, aby uzyskać efekt taki sam, jak na początku choroby, co prowadzi do przedawkowania.
Każdy środek psychoaktywny oddziałuje na układy neuroprzekaźników, które uaktywniają układ nagrody w mózgu. Długotrwałe przyjmowanie narkotyków uzależnia organizm od substancji trafiających do układu metabolicznego.
Narkotyk przyjmowany doustnie trafia do organizmu z układu pokarmowego, dostarczany dożylnie jest natychmiast dystrybuowany po krwioobiegu, a następnie trafia do narządów, a palony jest wchłaniany przez nabłonek układu oddechowego. Zawarte w nim substancje psychoaktywne rozchodzą się po narządach i tkankach, które wchłaniają je i metabolizują. Część substancji trafia do mózgu, gdzie pobudzają neuroprzekaźnik, a następnie układ przyjemności (układ nagrody). W tym momencie dochodzi do odurzenia, a z medycznego punktu widzenia do zatrucia organizmu substancją. Zbyt duża dawka może uszkodzić narządy wewnętrzne człowieka.
Narkotyki z grupy opiatów działają na receptory mózgowe typu delta, kappa i mi. Kanabinoidy oddziałują na receptory w całym mózgu, a amfetamina i kokaina pobudzają układ nagrody.
Uzależnienie od narkotyków to postępująca choroba, która wyniszcza organizm fizycznie i psychicznie, bezpośrednio wpływa na stan emocjonalny, kontakty społeczne, sytuację zawodową oraz zatargi z organami sprawiedliwości. Obawiasz się, że Ty lub ktoś bliski może być uzależniony od narkotyków i zastanawiasz się, jak zacząć leczenie?
Ważnym krokiem jest przyznanie się do nałogu i poproszenie o pomoc specjalisty. Prywatny ośrodek terapii uzależnień „Nadzieja” zatrudnia psychologów i terapeutów, którzy przeprowadzą wywiad i pomogą ustalić dalsze kroki terapii. Terapię podejmuje się, gdy uzależniony odczuwa głód narkotyczny.
Terapia uzależnień od narkotyków jest dobierana indywidualnie dla każdego Pacjenta. Może ona przybrać formę leczenia krótkoterminowego (w warunkach szpitalnych) lub stacjonarnego (średnioterminowe, długoterminowe) w zamkniętym ośrodku.
Pierwszym krokiem jest detoks organizmu, a następnie prowadzona jest terapia indywidualna i grupowa (np. w oparciu o model Minnesota, terapię behawioralno-poznawczą, terapię (substytucyjną), która ma na celu motywację oraz naukę życia bez sięgania po narkotyki.