Kategorie
Poradnia Uzależnień

Jak terapia psychologiczna pomaga uzależnionym?

Leczenie uzależnienia wymaga nie tylko samozaparcia, chęci zmiany czy wsparcia najbliższych osób. Ważny jest też specjalista, który poprowadzi Cię przez całą drogę walki z nałogiem. Wtedy masz pewność, że zyskujesz pomoc profesjonalisty, a przede wszystkim nie musisz błądzić, tylko od razu korzystasz ze sprawdzonych rozwiązań. Przekonaj się, jak terapia psychologiczna pomaga uzależnionym i skorzystaj z tej formy leczenia!

Dlaczego warto wybrać psychoterapeutę podczas walki z uzależnieniem?

Pomoc specjalisty jest niezbędna w trakcie walki z nałogiem, ponieważ to właśnie psychoterapeuta wskaże Ci drogę, jaką powinieneś podążać. Poza tym poznasz przyczyny Twojego uzależniania. Pamiętaj, że ta wiedza jest kluczowa do zrozumienia siebie, a przede wszystkim do osiągnięcia zamierzonego celu, czyli porzucenia nałogu. Oprócz tego specjalista będzie Ci towarzyszył na różnych etapach leczenia, a rozmowa z nim pełni także rolę prewencyjną. W ten sposób znacznie zmniejsza się ryzyko wpadnięcia w kolejne uzależnienie.

Kiedy warto zgłosić się do psychoterapeuty?

Czujesz, że nałóg przejął kontrolę nad Twoim życiem? A może boisz się tego, że odsuną się od Ciebie najbliższe osoby? Każda z tych sytuacji powinna zmotywować Cię do rozpoczęcia psychoterapii. Jednak tak naprawdę istnieje wiele różnych sytuacji, kiedy warto skorzystać z pomocy specjalistów, np.:

  • pojawienie się coraz bardziej dokuczliwych objawów uzależnienia – odnosi się to do stanu psychicznego, emocjonalnego i fizycznego;
  • problem z poradzeniem sobie z własnymi emocjami, co coraz mocniej zaczyna wpływać na Twoją codzienność – szczególnie wyraźnie odczuwasz smutek, niepokój, mogą pojawić się także stany lękowe;
  • trudności z utrzymaniem relacji międzyludzkich, co wynika z potrzeby izolowania się, powtarzających się napadów złości oraz narastającego poczucia odrzucenia;
  • radzenie sobie z problemami, sięgając po kolejne używki i substancje psychoaktywne, co w znaczący sposób wpływa na Twoje życie codzienne, relacje z bliskimi, a nawet na sytuację finansową i zawodową;
  • chęć zrozumienia swoich emocji i silna potrzeba zmian.
Na czym polega terapia uzależnienia?

Przy pomocy specjalisty możesz nie tylko skutecznie poradzić sobie z nałogiem. Przede wszystkim zaczniesz dostrzegać swój problem, ale też poczujesz jeszcze większą motywację do walki ze swoim uzależnieniem – zauważysz również, jak mocno ten stan wpływa na życie Twoich bliskich. Poza tym psychoterapeuta ma za zadanie edukować i podnosić Twoją świadomość. W tym celu wykorzystywane są różne metody, a ich wybór zależy od różnych czynników m.in.:

  • stadium uzależnienia, w jakim się znajdujesz – psychoterapeuta na tej podstawie określa również objawy, które mogą u Ciebie wystąpić;
  • ustalenia źródła problemu – w trakcie terapii uzależnienia specjalista przeprowadzi z Tobą wywiad, na podstawie którego określi, czy to Ty borykasz się z uzależnieniem, czy może jest to ktoś z Twojego bliskiego otoczenia;
  • wieku oraz stanu zdrowia pacjenta – inne metody leczenia trzeba wykorzystywać w przypadku osób starszych bądź takich, borykających się z różnymi chorobami;
  • czasu trwania uzależnienia.
3 sygnały na to, że terapia psychologiczna pomaga w uzależnieniu
Osiągniecie zamierzonych celów

Na początku każdej terapii psychologicznej bardzo ważne jest to, aby ustalić realne do osiągnięcia cele. W końcu to właśnie one będą Cię motywować do walki i pokonania nałogu. Zwróć również uwagę na to, że założone cele powinny stopniowo się zwiększać. Dzięki temu ich realizacja będzie dawać Ci siłę do poradzenia sobie z dalszym leczeniem. Uświadomisz też sobie, iż poniesiony wysiłek nareszcie daje pozytywne rezultaty, a Twoje poświęcenie faktycznie jest coraz bardziej widoczne.

Zwiększenie zaufania

Kolejne sesje terapeutyczne przynoszą Ci coraz większą pewność, ale też stopniowo zaczynasz odczuwać coraz mniejszy niepokój? Przede wszystkim oznacza to, że terapia przestaje być dla Ciebie przymusem. Poza tym wraz ze zwiększającą się liczbą spotkań będziesz również darzyć specjalistę zaufaniem. Dzięki temu jeszcze chętniej będziesz mówić o swoich problemach, a otrzymane rady zaczniesz faktycznie analizować i wdrażać. Po prostu zauważysz, że wiedza oraz doświadczenie psychoterapeuty przynosi Ci ulgę, a przy tym pomaga walczyć z nałogiem.

Mówienie o bolesnych sytuacjach

Kolejnym sygnałem na to, że terapia zaczyna pomagać Ci w walce z uzależnieniem, jest fakt, iż jeszcze chętniej mówisz o bolesnych sytuacjach czy problemach, jakie pojawiły się w Twoim życiu. Pamiętaj o tym, że sesje terapeutyczne wywołują wiele skrajnych emocji – od radości, aż po smutek i żal. Wraz z rosnącym zaufaniem względem osoby, która Ci pomaga, częściej odkrywasz dotąd pomijane myśli i emocje. To jest bardzo ważne w trakcie trwania terapii, ponieważ właśnie te bolesne momenty mogły mieć wpływ na rozwinięcie się u Ciebie uzależnienia. Gdy już się z nimi zmierzysz, to poczujesz ogromną ulgę, a przy tym pozbędziesz się wielu negatywnych emocji, które dotąd kierowały Twoim życiem. Terapia psychologiczna może Ci pomóc, więc warto z tego skorzystać.

Kategorie
Poradnia Uzależnień

Czym jest depresja alkoholowa?

Depresja alkoholowa czasem pojawia się jako konsekwencja nadużywania alkoholu. Bywa, że uaktywnia się razem z nałogiem. Może dopaść również, gdy następuje natychmiastowe odcięcie od substancji alkoholowych. Jest trudna do zdiagnozowania i jeszcze trudniejsza do wyleczenia. Jednak dla dzisiejszej medycyny nie ma rzeczy niemożliwych. Radzi sobie również z depresją alkoholową. Pod jednym warunkiem – pacjent musi chcieć współpracować.

Rodzaje depresji alkoholowej

Specjaliści wymieniają jej dwa rodzaje. Pierwsza, na którą zapada około 10% chorych, to depresja, na którą dana osoba już chorowała, ale  uaktywniła się dopiero po spożywaniu alkoholu. Najczęściej jednak, depresja pojawia się jako konsekwencja długotrwałego nałogu. W przeważającej części chorują na nią mężczyźni.

Kiedy mówimy o depresji alkoholowej?

Pierwszym objawem jest fakt, że to przez depresję osoba sięga po alkohol. To właśnie nim chce poprawić sobie humor i złagodzić objawy złego samopoczucia. Niestety, jest to działanie przynoszące odwrotny skutek. Organizm szybko uzależnia się od pozytywnego kopa jaki przynosi mu alkohol i żąda coraz większych dawek. A z czasem, zupełnie przestaje działać w sposób mający poprawić samopoczucie. W konsekwencji człowiek pozostaje z uzależnieniem.

Kolejnym, jest depresja pojawiająca się w trakcie uzależnienia. Najczęściej pojawia się w momencie, gdy osoba w pełni zaczyna zdawać sobie sprawę z tego, w jak trudnej sytuacji się znajduje. Statystyki jasno pokazują, że w tym momencie często pojawiają się próby samobójcze. Podobne odczucia mogą pojawiać się podczas występowania zespołu abstynencyjnego. Na szczęście w tym przypadku to zwykle łagodna forma depresji, która jest przejściowa i najczęściej nie wymaga leczenia.

Bywa również i tak, że depresja pojawia się w czasie długotrwałej abstynencji. Mimo, że uzależnionemu wydaje się, że nałóg ma już za sobą, to pojawia się depresja. Wraz z nią najczęściej niepohamowana chęć sięgnięcia po alkohol. W tym przypadku, powrót do nałogu jest niestety tylko kwestią czasu.

Najczęstsze objawy depresji alkoholowej

Wbrew pozorom, nie są one tak czytelne, jak mogłoby się wydawać. Kiedy depresja przychodzi w trakcie zespołu abstynencyjnego, pojawiającego się w ciągu pierwszych 36 godzin od nagłego odstawienia alkoholu, może być naprawdę źle. Jest to rozdrażnienie, bezsenność, bóle głowy, brak apetytu a nawet halucynacje i urojenia. Na szczęście ten rodzaj depresji mija samoistnie bez leczenia farmakologicznego.

Cięższym przypadkiem jest depresja alkoholowa wtórna. Osoba czuje wtedy złe samopoczucie, pesymistyczne podejście do życia, przygnębienie i brak poczucia sensu życia. Jest to również niska samoocena, brak wiary w siebie, ciągłe zmęczenie i brak apetytu. Nie obce jest też poczucie winy, różnego rodzaju lęki a także brak przyjemności z tych rzeczy, które jeszcze kiedyś dawały frajdę. Ta forma depresji nieleczona, może doprowadzić do śmierci pacjenta. Ten bowiem ma często myśli samobójcze.

Jak leczyć depresję alkoholową?

Mamy tu do czynienia z dwoma bardzo silnymi zaburzeniami, które występujące razem, tworzą szereg problemów. Dlatego też, leczenie depresji alkoholowej nie jest proste. Obietnice, jakoby można było wyjść z niej w przeciągu miesiąca, są zwyczajnie wyssane z palca. Leczenie musi przebiegać dwutorowo. Z jednej strony z uwzględnieniem choroby jaka jest depresja, a z drugiej, jakim jest nałóg alkoholowy. Z racjonalnego punktu widzenia jednak, alkoholizm nie jest chorobą, którą da się wyleczyć raz na zawsze. Większy nacisk jest więc położony na złagodzenie objawów depresyjnych. Jest to leczenie polegające na farmakoterapii oraz spotkaniach z psychologiem lub psychiatrą.

Nie da się ukryć, że każde leczenie ma sens tylko wtedy, gdy osoba chora współpracuje i chce się wyleczyć. Depresja alkoholowa niczym się tu nie różni. Niezbędne jest tu więc bezwzględne stosowanie się do zaleceń lekarskich, a także porad specjalistów. Dużą rolę odgrywają tu również bliscy osoby uzależnionej. To oni, przez konsekwentne działanie ale i duże pokłady empatii, pomagają wyjść z depresji alkoholowej obronną ręką.

Kategorie
Poradnia Uzależnień

Uzależnienie od substancji psychoaktywnych a uzależnienie behawioralne

Uzależnienie kojarzy nam się przede wszystkim z przymusem zażywania jakiejś substancji: osoba uzależniona od nikotyny musi regularnie sięgać po papierosa, alkoholik – po butelkę z trunkiem, a narkoman – po kolejną dawkę. Coraz częściej mówi się jednak nie tylko o uzależnieniu od konkretnych substancji, ale również czynności. Uzależnienie behawioralne, nazywane także uzależnieniem od czynności, na pierwszy rzut oka wydaje się łagodniejsze i mniej niebezpieczne od uzależnienia od substancji psychoaktywnych. Czy tak jest w istocie? Jakie są pomiędzy nimi podobieństwa i różnice? W jaki sposób można pomóc osobie uzależnionej?

Uzależnienie od substancji psychoaktywnych – najważniejsze informacje

Uzależnienie od substancji psychoaktywnych to uzależnienie fizjologiczne: silna potrzeba stałego zażywania substancji objawia się wystąpieniem nieprzyjemnych dolegliwości fizycznych, takich jak ból, biegunka, drżenie mięśni, bezsenność czy wymioty. Odstawienie substancji prowadzi do wystąpienia zespołu abstynencyjnego: objawy zależą od tego, jaka substancja jest przyczyną uzależnienia. Zażywanie niektórych może prowadzić także do uzależnienia psychicznego. Odstawienie nie powoduje wtedy wystąpienia fizjologicznych objawów, ale mogą pojawić się: wzrost tolerancji na działanie środka, wzrost popędu odnośnie zdobywania środka uzależniającego, natręctwa myślowe i zachowania kompulsywne. Warto zwrócić uwagę, że uzależnienie może dotyczyć wielu substancji psychoaktywnych, różniących się między sobą zarówno działaniem, jak i skutkami ubocznymi dla organizmu.

Uzależnienie od substancji psychoaktywnych – mechanizmy uzależnienia

Nie każda osoba, która ma kontakt z daną substancją psychoaktywną uzależnia się od niej – tylko niektóre jednostki będą na tyle „podatne” na uzależnienie, by mogło się ono rozwinąć. Wszyscy znamy historie o osobach, które uzależniły się już po pierwszej dawce oraz wręcz przeciwnie – jednostkach, które bez problemu po prostu doszły do wniosku, że nie chcą już dalej zażywać danej substancji. Na rozwój uzależnienia wpływ mają biologiczne cechy organizmu (zależne od czynników genetycznych i środowiskowych) oraz wzmocnienie pozytywne i negatywne.

Uzależnienie od substancji psychoaktywnych – najważniejsze informacje
Uzależnienie od substancji psychoaktywnych – sprawdź, jak pomóc sobie lub bliskiej osobie!

Istotnym czynnikiem jest także wzmacniająca natura działania substancji psychoaktywnych. Na czym polega wzmocnienie pozytywne? Środki psychoaktywne działają na układ nagrody w mózgu i prowadzą do powstania krótkotrwałego odczucia przyjemności. Układ nagrody jest związany z aktywnością neuronów dopaminowych i tzw. szlakami dopaminergicznymi. Z czasem rozwija się tolerancja na działanie nagradzające – konieczne jest zażywanie większej dawki substancji, by uzyskać ten sam efekt. Wzmocnienie negatywne to z kolei proces pojawiający się wtedy, gdy substancja psychoaktywna zażywana jest po to, by uniknąć nieprzyjemnych objawów odstawienia. Z czasem osoby uzależnione sięgają coraz częściej po substancje psychoaktywne, by uniknąć zespołu abstynencyjnego.

Warto wspomnieć także o mechanizmie allostazy: to stan pozornej, zaburzonej równowagi organizmu, który powstaje przy często powtarzanym lub przewlekłym zażywaniu substancji uzależniającej. Jednorazowe zażycie sprawia, że po krótkim czasie organizm wraca do równowagi. Przy zażywaniu przewlekłym mózg zmienia swoje funkcjonowanie, by ograniczyć do minimum działanie substancji na układ nerwowy. Odstawienie substancji może powodować wystąpienie objawów chorobowych.

Substancje psychotropowe – czyli jakie?

Substancje psychotropowe, substancje psychoaktywne, stymulanty, depresanty, opioidy, narkotyki…  O jakich substancjach i środkach mówimy? Substancja psychoaktywna to związek chemiczny lub mieszanina substancji mająca wpływ na funkcjonowanie mózgu i powodująca zmiany nastroju, spostrzegania, świadomości oraz zachowania.

Aktualna klasyfikacja wyróżnia 8 grup środków psychoaktywnych:

  • alkohol,
  • opiaty (morfina, heroina, mleczko makowe i in.),
  • kanabinole (marihuana, haszysz),
  • leki i substancje o działaniu uspokajającym i nasennym (relanium, nitrazepam i in.),
  • kokaina,
  • inne substancje pobudzające (m.in. amfetamina),
  • substancje halucynogenne (LSD, psylocybina i in.),
  • lotne rozpuszczalniki (zawierające toluen, octan etylu, octan butylu i inne, np. w rozpuszczalnikach do farb, klejach, zmywaczach do skór),
  • tytoń,
  • substancje inne niż wyżej wymienione lub kilka substancji.

Jeśli chodzi o powyższe substancje psychoaktywne, działanie może być różnorodne – od pobudzenia psychoruchowego po podwyższenie nastroju, stany euforyczne czy omamy i urojenia o różnorodnej treści. Objawy uzależnieniato przede wszystkim wystąpienie zespołu abstynencyjnego, przymus zażycia kolejnej dawki, rozdrażnienie, niepokój, wzrost tolerancji na substancję, zaniedbanie innych zainteresowań lub przyjemności. Jeśli zauważysz powyższe objawy u bliskiej osoby, niezbędne staje się uzyskanie pomocy u specjalistów, którzy wdrożą odpowiedni plan leczenia.

Leczenie uzależnienia od leków przeciwbólowych - odnowa24h.pl
Objawy uzależnienia od leków przeciwbólowych powinny skłonić nas do podjęcia terapii w ośrodku leczenia uzależnień.

Substancje psychoaktywne w życiu człowieka nie są niczym nowym: od tysięcy lat ludzie zażywają środki psychoaktywne, badają ich działanie i szukają kolejnych substancji. Uważa się, że są to środki nielegalne: kokaina, amfetamina, heroina nie są przecież powszechnie dostępne. W szerokim ujęciu możemy wymienić jednak legalne substancje psychoaktywne: są to między innymi kofeina, alkohol, nikotyna czy nawet opioidy dostępne w syropach na kaszel bez recepty. Nie znaczy to jednak, że uzależnienie od nich można bagatelizować, czego świetnym przykładem są chociażby wieloletni palacze bezskutecznie próbujący zerwać z nałogiem. Jeśli chodzi o legalne substancje psychoaktywne, zagrożenia dotyczą nie tylko dorosłych, ale również nastolatków: eksperymentowanie ze środkami dostępnymi bez recepty, napojami energetycznymi i innymi substancjami dostępnymi na rynku może skończyć się naprawdę tragicznie.

Uzależnienie od substancji psychoaktywnej – leczenie

W zależności od nasilenia uzależnienia, rodzaju substancji oraz obrazu klinicznego osoby uzależnione mogą być objęte leczeniem ambulatoryjnym, szpitalnym (detoksykacja) lub w ośrodku rehabilitacyjno-readaptacyjnym. Zasady leczenia osób uzależnionych określa Ustawa o Przeciwdziałaniu Narkomanii. Podczas detoksykacji wyprowadza się pacjenta ze skutków działania substancji psychoaktywnej tak, by zminimalizować objawy zespołu abstynencyjnego za pomocą środków farmakologicznych – nie da się tego zrobić w bezpieczny sposób bez pomocy lekarza. Przykładem może być uzależnienie od benzodiazepin, czyli leków o działaniu przeciwlękowym, uspokajającym i nasennym oraz przeciwdrgawkowym. Benzodiazepiny należy odstawiać powoli, obniżając stopniowo dawkę pod kontrolą lekarza, a w przypadku uzależnienia konieczne może być odstawienie w warunkach szpitalnych. Leczenie farmakologiczne uzależnień należy wspierać leczeniem psychoterapeutycznym poprzez psychoterapię motywującą do leczenia z elementami psychoedukacji.

Czym jest uzależnienie behawioralne?

Uzależnienia behawioralne to te formy zaburzeń, które nie są związane z przyjmowaniem substancji psychoaktywnych, natomiast występuje w nich niekontrolowane wykonywanie pewnych czynności. Według formalnej klasyfikacji DSM-IV jest to zaburzenie związane z uprawianiem hazardu, zaś bez formalnej klasyfikacji będą to rozmaite zachowania wykonywane w sposób kompulsywny, takie jak uzależnienie od komputera i Internetu, uzależnienie od zakupów, pracoholizm, uzależnienie od jedzenia, uzależnienie od seksu, uzależnienie od opalania (tanoreksja) i wiele innych. Zachowania dotyczą czynności regularnych, stanowiących element zdrowego funkcjonowania, jednak trudno nad nimi zapanować i prowadzą one do negatywnych dla jednostki i otoczenia konsekwencji.

Dłoń osoby uzależnionej od leków pełna pigułek
Gdzie szukać pomocy w uzależnieniu od substancji psychoaktywnych?

Jeśli chodzi o biochemiczne mechanizmy uzależnienia, badacze podkreślają znaczenie ścieżek dopaminergicznych, serotoninergicznych i związanych z adrenaliną – oznacza to, że zarówno przyjmowanie substancji psychoaktywnych, jak i uzależnienie od czynności mogą modyfikować funkcjonowanie struktur mózgu. Tak jak w przypadku uzależnień od substancji dużą rolę odgrywają zarówno czynniki biologiczne, jak i psychologiczne oraz społeczne.

Jak rozpoznać uzależnienie behawioralne?

Uzależnienia od czynności charakteryzuje silna potrzeba powtarzania danej czynności, niemożność zrezygnowania z niej, pojawienie się objawów syndromu odstawienia, gdy wykonanie czynności jest niemożliwe, a także wzrost intensywności wykonywania czynności i wzrastająca tolerancja na doznawanie przyjemności. Osoba uzależniona wraca do danej czynności nawet w przypadku prób zaprzestania jej wykonywania, a jej nastrój i samopoczucie zależy od tego, czy może wykonywać tę czynność. Niestety, w niektórych przypadkach uzależnienie od czynności spotyka się z akceptacją społeczną: pracoholicy uznawani są za pracowitych, odpowiedzialnych ludzi, a osoby uzależnione od diety i zdrowego odżywiania chwali się za prozdrowotne zachowania.

Terapia uzależnień behawioralnych

Terapia uzależnień od czynności opiera się na analizie zachowań lub sytuacji, które sprzyjają podejmowaniu danego zachowania oraz zmianie szkodliwych nawyków, a także nauce nowych, skutecznych sposobów na radzenie sobie z problemami. Najczęściej stosowane metody to terapia poznawczo-behawioralna oraz dialog motywujący, dodatkowo stosuje się także farmakoterapię, której celem jest stabilizacja nastroju lub redukcja depresji. Terapia indywidualna łączy się z grupową i rodzinną – dużą popularnością cieszą się grupy samopomocowe, których działanie opiera się na zasadzie 12 kroków.

Uzależnienie od substancji psychoaktywnych i behawioralne: podobieństwa i różnice

Bez względu na to, czy uzależnienie dotyczy alkoholu, narkotyków, zakupów czy gier komputerowych, osoba uzależniona cierpi; jej życie koncentruje się wokół przyczyny uzależnienia, dochodzi do zaniedbania we wszystkich sferach życia. Pojawia się poczucie przymusu, tolerancja na substancję lub dane zachowanie oraz kontynuowanie zachowań pomimo wyraźnej szkodliwości. W obu przypadkach niezbędna jest pomoc specjalistów i praca nad nowymi zachowaniami i mechanizmami obronnymi z terapeutą.

Podstawową różnicą pomiędzy uzależnieniem od substancji psychoaktywnych i uzależnieniem behawioralnym jest brak substancji chemicznej działającej na receptory w przypadku uzależnienia od czynności: to nie środek, a zachowanie wpływa na stan emocjonalny i wyrzut endorfin oraz adrenaliny. Różnice pojawiają się także w przypadku odstawienia: w uzależnieniu od substancji psychoaktywnych występują objawy fizyczne o przebiegu chorobowym, zaś w uzależnieniu behawioralnym są to zwykle objawy należące do sfery psychicznej. Przy uzależnieniu od środków psychoaktywnych konieczna jest detoksykacja – oczyszczenie organizmu z toksyn, a następnie zachowanie całkowitej abstynencji od substancji uzależniającej. W przypadku uzależnień behawioralnych całkowita abstynencja od uzależniającego zachowania jest niemal niemożliwa – trudno wyobrazić sobie rezygnację z korzystania z komputera czy uprawiania seksu lub spożywania zdrowego jedzenia; wyjątek stanowi hazard.

Jak możesz pomóc sobie lub bliskim?

Bliska ci osoba nadużywa środków psychoaktywnych? Obawiasz się, że partner jest pracoholikiem? A może obserwujesz u siebie niepokojące objawy i szukasz pomocy? Ośrodek Profilaktyki i Terapii Uzależnień OD-NOWA to miejsce, w którym zarówno osoby uzależnione, jak i ich rodziny mogą znaleźć wsparcie; pracujemy z osobami uzależnionymi od substancji psychoaktywnych, prowadzimy terapię indywidualną i grupową dla pacjentów uzależnionych od czynności, organizujemy także warsztaty podtrzymujące. Nie obawiaj się, że twoje podejrzenia mogą być bezpodstawne! Skontaktuj się z nami – nasi doświadczeni terapeuci pomogą w ocenie problemu oraz zaproponują odpowiednią terapię.