PORADNIA
UZALEŻNIEŃ

Blog

Narkomania

Uzależnienie od narkotyków wywołuje poważne skutki zdrowotne, psychiczne, społeczne, rodzinne, zawodowe oraz prawne. Chory przestaje panować nad własnym życiem, a samodzielne odstawienie substancji psychoaktywnej przestaje być możliwe, ponieważ pojawiają się wtedy poważne objawy zespołu abstynencyjnego.

Leczenia uzależnienia od narkotyków

Uzależnienie od narkotyków nie dotyczy tylko młodych, zagubionych osób. Po tę substancję sięgają również dorośli, którzy w ten sposób poprawiają swoje samopoczucie, łagodzą stres i zapominają o problemach. Uzależnienie jest bardzo szkodliwe i należy, jak najszybciej podjąć z nim walkę, aby organizm mógł się zregenerować, a człowiek miał szansę na normalne życie.

Czym jest narkomania?

Aby rozpocząć walkę z tym uzależnieniem, warto na początku zrozumieć, czym ono dokładnie jest. Do tego posłużymy się dokładną definicją. Narkomania pochodzi od greckiego „narke”, czyli odurzenie oraz „mania”, czyli szaleństwo. Nie trudno zrozumieć, dlaczego akurat te słowa zostały użyte do określenia tego uzależnienia. Narkomania to postępująca choroba, która sprawia, że organizm nie może funkcjonować bez substancji odurzającej, czyli w tym przypadku narkotyków. Efektem tej choroby jest zatrucie organizmu, które prowadzi do jego stopniowego wyniszczenia, co może spowodować duże problemy ze zdrowiem, a nawet śmierć. Z tego powodu trzeba jak najszybciej zacząć leczyć chorobę.

Po czym można stwierdzić, że ktoś cierpi na narkomanie?

Często chory albo najbliżsi długo starają się nie zauważać problemu uzależnienia od narkotyków. Liczą, że problem sam się rozwiąże, bo to chwilowa słabość. Niestety jest bardzo mało osób, które same poradzą sobie z uzależnieniem. Jest to przecież choroba, którą jak wszystkie inne, powinien leczyć specjalista. Nikt sam sobie nie poradzi z udarem, złamaną nogą oraz uzależnieniem od narkotyków.

W przypadku tej choroby ważne jest szybkie działanie. Oto objawy, które powinny uświadomić nam, że ktoś z naszego środowiska ma problem z uzależnieniem od narkotyków:

  • Osoba za wszelką siłę stara się zdobyć substancję odurzającą. Wszystkie pieniądze wydaje na narkotyki,
  • Chory stracił kontrolę nad zażywaniem narkotyków, nie jest w stanie sam przestać ich brać,
  • Uzależniony stał się nerwowy, drażliwy,
  • Narkoman zaniedbuje swoje obowiązki, obojętnie podchodzi do ważnych dla niego wcześniej dziedzin życia,
  • Chory przyjmuje narkotyki coraz częściej i w większych ilościach,
  • Po odstawieniu narkotyków występują objawy abstynenckie,
  • Po narkotyki sięga się, nawet gdy ma się świadomość, że szkodzą one organizmowi.

Jeśli takie objawy zaobserwowaliście wśród swoich najbliższych, oznacza to, że ktoś jest uzależniony i sam sobie nie poradzi z tą chorobą. Wtedy należy podjąć jak najszybciej kroki, które pozwolą wydostać się z nałogu.

Fazy uzależnienia od alkoholu

Narkomania, jak każda choroba, posiada fazy rozwoju. W przypadku tego rodzaju uzależnienia wyróżnia się cztery fazy:

  • Eksperymentowanie,
  • Przyjmowanie okazjonalne,
  • Nawyk,
  • Uzależnienie.

Zazwyczaj po pierwszym etapie nadchodzą kolejne, dlatego działania warto podjąć już wtedy. Im szybciej zareagujemy, tym większa szansa, że chory szybko wyzdrowieje i etap abstynencji nie będzie dla niego taki trudny.

Najpopularniejsze narkotyki

Narkotyki to substancje, które silnie wpływają na procesy ośrodkowego układu nerwowego. Jednak każdy narkotyk działa inaczej i z czego innego jest zrobiony. Oto najpopularniejsze z nich:

  • Marihuana – produkuje się ją ze zmielonych kwiatostanów konopi indyjskich. Zazwyczaj pali się ją w skrętach. Dzięki niej człowiek ma lepszy nastrój, jego wyobraźnia jest pobudzona i ma przyspieszony rytm serca. Zazwyczaj po tym narkotyku źrenice są powiększone.
  • LSD – jest to pochodna ergoliny. Sprzedaje się je w postaci małych znaczków z kolorowymi obrazkami. Po zażyciu tego narkotyku wzrasta temperatura ciała oraz ciśnienie tętniczego. Po nim źrenice są rozszerzone, występują omamy, drgawki i ślinotok.
  • Heroina – powstaje z mleczka makowego i również występuje w postaci białego proszku, ale czasami można spotkać heroinę zanieczyszczoną, która jest brązowa lub beżowa. Dzięki niej poprawia się nastrój, zmniejsza się czułość na ból, wywołane są stany depresyjne, a ruchy są spowolnione.
  • Kokaina – tworzy się ją z liści tzw. Koki. Czyli krasnodrzewu pospolitego pochodzącego z Kolumbii. Można ją spotkać w postaci białego proszku. Podczas jej zażywania występują halucynacje, problemy z pamięcią, większa pewność siebie i brak łaknienia. Po przyjęciu narkotyku występuje wytrzeszcz oczu.
  • Amfetamina – jest to pochodna 2-fenyloetoaminy i można go spotkać w postaci białego proszku lub tabletek. Narkotyk powoduje polepszenie nastroju, dodaje energii, pobudza. Gdy amfetamina zacznie opuszczać organizm, występuje suchość w ustach, pojawiają się zawroty głowy, lęki oraz rośnie ciśnienie tętnicze. Kiedy się ją przedawkuje, może uszkodzić się wzrok, słuch, wystąpi niewydolność układu krążenia, a czasami psychoza amfetaminowa.

Od czego zacząć leczenie narkomanii?

Aby myśleć o terapii leczenia uzależnienia osoba, która ma problem z narkotykami, powinna uświadomić sobie, że wpadła w nałóg i jest chora. Bez tego nie da się wyleczyć uzależnienie. Dlatego warto z chorym porozmawiać już na samym początku nałogu. Nie należy czekać, aż się on rozwinie, ponieważ wtedy walka z uzależnieniem jest o wiele trudniejsza. Leczenie narkomani należy rozpocząć, jak najszybciej będzie to możliwe. Jeśli u chorego pojawił się zespół abstynencki, to należy jak najszybciej rozpocząć terapię.

Metody leczenia uzależnienie od narkotyków

Nie da się dokładnie określić, jak wygląda leczenie narkomani, ponieważ każda terapia jest dostosowana do indywidualnych potrzeb pacjenta. Jej przebieg jest uzależniony od wieku, stopnia zaawansowania choroby, wyniszczenie organizmu przez szkodzącą substancję oraz stanu zdrowia pacjenta. Wyróżnia się terapię krótko-, średnio-, długoterminową.

Pierwszy rodzaj, czyli krótkoterminowa terapia odbywa się na oddziałach szpitalnych lub klinikach psychiatrycznych. Leczenie składa się z farmakologii oraz konsultacji psychologicznych. Zazwyczaj trwa ono od 6 do 8 tygodni. Później pacjenci powinni się podjąć terapii w warunkach ambulatoryjnych.

Leczenie średnioterminowe trwa od ośmiu tygodni do nawet dwóch lat. Odbywa się ono w ośrodkach terapii uzależnień. Podczas pobytu odbywa się detoks połączony z pracą z terapeutą i zajęciami grupowymi.

Przy leczeniu narkomani stosuje się kilka najpopularniejszych metod, oto one:

  • Terapia substytucyjna to leczenie, podczas którego wykorzystuje się leki dające podobny efekt do przyjmowanych przez chorego wcześniej narkotyków. Ta terapia ma załagodzić objawy zespołu abstynencyjnego, ponieważ powoli zmniejsza się ilość podawanych leków do momentu ich wyeliminowania.
  • Terapia poznawczo-behawioralna polega na pracy z terapeutą, który próbuje razem z chorym odkryć momenty, w których sięga on po narkotyki. Starają się wspólnie wypracować metody, dzięki którym trudne chwile będą przychodzić rzadziej, a w związku z tym sięganie po narkotyki nie będzie występować.
  • Model Minnesota oznacza leczenie polegające na całkowitej abstynencji, a chorobę leczy się przez opracowanie indywidualnej mapy dla każdego pacjenta.
  • Model społeczności terapeutycznej używa się w leczeniu długoterminowym. Uzależnieni wspólnie mieszkają ze sobą, wykonując rutynowe czynności, jak praca, nauka, sprzątanie, bez sięgania po narkotyki. Mają oczywiście możliwość do konsultacji z terapeutą i psychologiem.

Leczenie narkomanii terapią odwykową

Gdy zostanie postawiona diagnoza o chorobie pacjenta, musi on przejść odtruwanie organizmu, czyli detoks narkotykowy. Podczas niego pacjent otrzymuje kroplówki, które uzupełniają w jego organizmie poziom elektrolitów, witamin i minerałów, których brakuje przez uzależnienie. Tej metody nie używa się jednak zawsze. Stosuje się ją u osób, których organizm został zatruty oraz u tych, którzy cierpią na silne uzależnienie. Leczenie odwykowe pozwala na łatwiejszą walkę z nałogiem. Podczas niego pacjent uczy się asertywności, metod radzenia sobie z trudnymi, codziennymi sytuacjami, które powodowały ucieczkę do narkotyków.